-
1 әүлия
сущ.1) рел. свято́й, уго́дникәүлия кебек кеше — как свято́й ( о человеке)
әүлия булып кылану — прики́дываться святы́м, разы́грывать свято́го; выдава́ть себя́ за свято́го
2) яснови́дец, прови́дец, предсказа́тель
См. также в других словарях:
изге — с. 1. дини. Бөтен гомерен аллага багышлаган һәм үзе үлгәннән соң дингә ышанучыларның яклаучысы дип игълан ителгән, аллага якын (зат, әүлия, пәйгамбәр тур.). Бик динле, тәкъва; суфый 2. дини. Табигатьтән өстен көчкә ия булган, илаһи изге сүзләр… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
